تجزیه و تحلیل زغال سنگ ممکن است در قالب تحلیل های “تقریبی” و “نهایی” ارائه شود که شرایط تحلیلی آنها توسط سازمان هایی مانند ASTM تجویز می شود.
یک تحلیل تقریبی معمولی شامل رطوبت، خاکستر، مواد فرار و محتوای کربن ثابت است. (کربن ثابت ماده‌ای است غیر از خاکستر که هنگام گرم شدن در غیاب هوا تبخیر نمی‌شود.
معمولاً با کم کردن مجموع سه مقدار اول – رطوبت، خاکستر و مواد فرار – در درصد وزنی از 100 تعیین می‌شود. درصد.) به دلایل اقتصادی دانستن رطوبت و خاکستر زغال لیموی جهرم مهم است، زیرا آنها به ارزش حرارتی زغال سنگ کمک نمی کنند.
در بیشتر موارد خاکستر به یک پسماند نامطلوب و منبع آلودگی تبدیل می شود، اما برای برخی اهداف (مثلاً استفاده به عنوان منبع شیمیایی یا برای مایع سازی زغال سنگ) وجود مواد معدنی ممکن است مطلوب باشد.
بیشتر ارزش حرارتی زغال سنگ از مواد فرار آن به استثنای رطوبت و محتوای کربن ثابت حاصل می شود. برای بیشتر زغال‌سنگ‌ها، اندازه‌گیری مقدار واقعی گرمای آزاد شده پس از احتراق (به مگاژول در هر کیلوگرم یا واحد حرارتی بریتانیا در هر پوند) لازم است.
در قیاس با اصطلاح معدنی، گیاه شناس بریتانیایی Marie C. Stopes در سال 1935 اصطلاح maceral را برای توصیف ترکیبات آلی موجود در زغال سنگ پیشنهاد کرد.
این کلمه از کلمه لاتین macerare به معنای “خیساندن” گرفته شده است. (نام مواد معدنی اغلب به -ite ختم می شود. پایان متناظر برای maceral ها -inite است.)
نامگذاری ماسرال توسط برخی از سنگ شناسان زغال سنگ اروپایی که بلوک های صیقلی زغال سنگ را با استفاده از میکروسکوپ نور بازتابی مطالعه کردند (اصطلاحات آنها بر اساس مورفولوژی، گیاه شناسی است) متفاوت است.
میل، و نحوه وقوع) و توسط برخی از نفت شناسان آمریکای شمالی که برش های بسیار نازک (قطعات نازک) زغال سنگ را با استفاده از میکروسکوپ نور عبوری مطالعه کردند. سیستم های نامگذاری مختلفی استفاده شده است.
