نقطه ابری می تواند تحت تأثیر تغییرات غلظت مواد شوینده، دما و افزودن نمک یا پلیمرهایی مانند دکستران و پلی اتیلن گلیکول قرار گیرد. توجه داشته باشید که فاز غنی از مواد شوینده نیز به مواد شوینده خاص و غلظت نمک بستگی دارد.
در برخی شرایط، فاز ممکن است به جای کدر شفاف باشد و به عنوان فاز بالایی یا پایینی محلول قرار گیرد. در شوینده مدیک غیر یونی، این رفتار در جداسازی فاز و خالص سازی پروتئین های غشایی اعمال شده است.
شوینده های یونی حاوی گروه های سر آنیونی یا کاتیونی هستند و دارای بار خالص هستند. دم های آبگریز آنها یا زنجیره های هیدروکربنی مستقیم هستند، مانند دودسیل سولفات سدیم (SDS) و ستیل تری متیل آمونیوم بروماید (CTAB)، یا گروه های استروئیدی سفت و سخت، مانند نمک های اسید صفراوی. جاذبه آبگریز زنجیره های جانبی و نیروهای دافعه گروه های یونی.
در نتیجه، خنثی کردن بار روی گروه سر با افزایش غلظت یون ضد منجر به اندازه مایسل بزرگتر می شود. اندازه مایسل نیز با افزایش طول زنجیره آلکیل افزایش می یابد.
شوینده های یونی در حل شدن پروتئین های غشایی بسیار موثر هستند اما تقریباً همیشه تا حدودی دناتوره می شوند.
نمک های اسید صفراوی مواد شوینده آنیونی با ستون فقرات متشکل از گروه های استروئیدی سفت و سخت، به عنوان مثال، نمک های سدیم اسید کولیک و اسید دئوکسی کولیک هستند.
به دلیل ساختار مسطح خود، این مولکول ها دارای یک صورت قطبی و یک غیر قطبی هستند. در نتیجه، CMC آنها بالا و میسل های آنها کوچک است، که باعث می شود به راحتی با دیالیز حذف شوند.
6 اسیدهای صفراوی مواد شوینده نسبتا ملایمی هستند و اغلب کمتر از مواد شوینده زنجیره خطی با همان گروه سر غیرفعال می شوند.
مونومرها دارای مقادیر pKa تقریباً 5-6 و حلالیت محدود در مقادیر pH پایین هستند. با این حال، ترکیب اسیدهای صفراوی pKa را کاهش می دهد و منجر به کسر بیشتری از مولکول های یونیزه در هر pH معین می شود.
از آنجایی که شکل نمک یونیزه در آب بیشتر از اسید پروتونه محلول است، کونژوگاسیون حلالیت را در pH پایین افزایش می دهد.
