محتوای مواد مغذی نخود منبع بسیاری از مواد مغذی مفید است، زیرا منبعی غنی از فیبر، کربوهیدرات، پروتئین، ویتامین B، برخی مواد معدنی و غیره است که در ادامه به تفصیل به آنها اشاره می کنیم.
فولات: ویتامین B9 که به نام اسید فولیک نیز شناخته می شود، ویتامینی است که برای تولید گلبول های قرمز و ماده ژنتیکی ضروری است که به نوبه خود نقش مهمی در کنترل انتقال صفات از طریق ارث و هدایت سلول ایفا می کند.
نخود برای حافظه برای انجام وظایف روزانه خود و اسید فولیک همچنین به رشد بافت ها، افزایش اشتها و تشکیل شیره های گوارشی کمک می کند.
آهن: آهن عنصر اصلی در تشکیل پروتئین هموگلوبین است که اکسیژن را از ریه ها به ریه ها منتقل می کند. این ماده همچنین در تشکیل پروتئین میوگلوبین مسئول متابولیسم ماهیچه ها و سلامت بافت همبند و عملکرد سلولی و تشکیل برخی هورمون ها نقش دارد.
فسفر: فسفر یکی از مواد معدنی به وفور در بدن است به دلیل اهمیت آن در بسیاری از عملکردهای بدن مانند: دفع مواد زائد از طریق کلیه ها، ترمیم بافت و برای سلول ها و کمک به رشد و حفظ آنها، حفظ سلامت و استحکام استخوان ها، تولید انرژی در بدن و تنظیم مصرف و ذخیره آن، علاوه بر کمک به انجام کارهای زیر.
حمایت از ساختن دندان های قوی. تولید اسیدهای نوکلئیک DNA و RNA. تنظیم مصرف ویتامین ها در بدن مانند: ویتامین های B، ویتامین D و مواد معدنی مانند: ید، منیزیم و روی. ضربان قلب را منظم نگه دارید.
تسهیل هدایت عصبی. کمک به انقباض عضلات و کاهش درد بعد از ورزش.
اسیدهای چرب تک غیراشباع و چند غیراشباع: این اسیدها که شامل اسید لینولئیک و اسید اولئیک میشوند، چربیهای سالمی هستند که معمولاً در دمای اتاق به حالت مایع هستند و عملکردهای زیادی در بدن انجام میدهند، مانند: بهبود سطح کلسترول خون، کاهش التهاب. و تثبیت ضربان قلب.
مواد شیمیایی گیاهی، مانند: استرول ها، کاروتنوئیدها، و ایزوفلاون ها. به کاهش کلسترول خون کمک می کند، اما هنوز نیاز به مطالعات بیشتری در مورد تأثیر آنها بر کاهش خطر بیماری قلبی و حملات قلبی وجود دارد.
اعتقاد بر این است که نخود ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها کمک کند. مانند بیماری های چشمی و برخی از انواع سرطان، طبق بررسی دانشگاه تافتس که در سال 2002 منتشر شد.
در مجله Inflammopharmacology در سال 2002. 2008، این مواد موجود در نخود ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با افزایش سن مانند بیماری های قلبی عروقی، پوکی استخوان، برخی از انواع سرطان های وابسته به هورمون، و از دست دادن عملکرد شناختی کمک کنند.